Larinks

Larinks

Strottehoof: Die boonste deel van die lugpyp bevat 'n raamwerk van kraakbeentjies en spierweefsel, genoem die larinks. Dit manipuleer volume en hoogte. Die larinks is nie net 'n orgaan vir klankproduksie nie, maar dit speel ook 'n rol om die inaseming van vreemde voorwerpe te voorkom.

0 1

Udoskonal to

Dodaj obrazek

Część mowy: rzeczownik
Synonim(y):
Blosariusze: Medical 1
Branża/Dziedzina: Biologia
Kategoria: Anatomia
Company:
Produkt:
Akronim-Skrót:

Więcej

Dodaj do mojego słownika

Inne języki:

Więcej

Co chcesz powiedzieć?

Zobacz podobne terminy

Liggaam

Biologia; Anatomia

Fisieke geheel waaruit 'n mens of dier bestaan, veral as geordende, funksionele organisme; soms sinoniem met korpus; dikwels teenoor gees en siel.

Epiglottis

Biologia; Anatomia

Plat, spits toelopende kraakbeenskyfie, oortrek met slymvlies, wat die boonste deel van die larinks vorm en soos 'n deksel die larinksopening tydens die slukproses afsluit; ...

Apeks

Biologia; Anatomia

Hoogste punt, toppunt; (meetkunde) punt van 'n hoek, keël of piramide; (geologie) hoogste punt van 'n plooi waardeur die aslyn gaan; (sterrekunde) punt aan die hemel waarheen 'n ...

Glottis

Biologia; Anatomia

Opening tussen die vry rande van die stembande, die stemlippe; rima glottidis; rima vocalis; stemspleet, stemskeur. Ook: opening tussen die stembande tesame met al die dele van ...

Limf

Biologia; Anatomia

Vloeistof in werweldiere, wat gewoonlik helder en effens gelerig is en ontstaan as weefselvloeistof, wat naastenby dieselfde bestanddele as bloedplasma bevat, asook limfosiete, ...

Kraniaal

Biologia; Anatomia

Wat deel uitmaak van, behoort tot, betrekking het op die kranium; met betrekking tot die kopbeen of skedel, veral die gedeelte wat die harsings bevat. 'n Kraniale been, ...

Dorsaal

Biologia; Anatomia

Van of betreffende die rug, rug-; geleë aan, gekeer na die rug of middellyn — gesê van 'n deel van die liggaam in verhouding tot 'n ander deel; teenoor ventraal. Byvoorbeeld die ...

Distaal

Biologia; Anatomia

Ver van die plek van aanhegting, verste van die middelpunt of -lyn van die liggaam; afgeleë; teenoor proksimaal: Distale end van 'n been of lit. Distale spieraanhegting. Distale ...

Foramen

Biologia; Anatomia

Opening in 'n been of skulp waardeur 'n spier, ligament of senuwee loop; fenestra: Foramen caecum, doodlopende holte, soos dié aan die agterkant van die tong; ook, gang tussen die ...