Nowe podejście do tworzenia rzeźbione rzeżba wprowadzone przez Brancusi od około 1906 roku. Przed tym rzeźbione rzeżba miał zawsze oparte na modelu wstępnego dokładnie. Często wtedy był to rzeczywiście wykute przez rzemieślników zatrudnionych przez artystę. Marmurowych rzeźb Rodina zostały wykonane w ten sposób. w bezpośrednie rzeźba jest nie modelu i ostatecznej formie ewoluuje poprzez proces rzeźbienia. Ważnym aspektem bezpośredniego rzeźba była doktryna prawdy do materiałów (patrz również Impasto). Oznaczało to, że artysta świadomie przestrzegane rodzaj materiału, aby wydobyć jego szczególne właściwości i piękno koloru i powierzchni pracy. Bezpośrednie rzeźbiarzy używane szeroki zakres rodzajów marmuru, kamienia i drewna. Trzymali do prostych form, które przestrzegane oryginalny pnia drzewa lub bloku. Powierzchni trzymane były czytelne przez szczegółowo w celu narażać sam materiał i były często starannie polerowane do wzmocnienia koloru i oznaczenia. Wyniki były często bardzo abstrakcyjne. w wprowadzenie bezpośredniego rzeźba Brancusi przyniósł rewolucję w tradycji rzeźbione rzeźby. Po Brancusi, znaczących rzeźbiarzy bezpośrednie były Epstein, Gaudier-Brzeska, Hepworth i Moore.