Gatunek oryx, dawniej zamieszkiwał wszystkich Afryki Północnej. Ma długie zabarwienie od jego odkrycia w 1816 roku, przez Lorenza Oken, jako Oryx algazel. To oryx jest ponad 1 m (3.3 stóp) wysokości i może ważyć nawet do 200 kg (440 lb). Teraz to wymarły na wolności.

Scimitar oryx tworzą stada mieszane płci do 70 członków, z bulls zwykle prowadzenia stad. Zamieszkane semideserts i pustynie i były przystosowane do życia w ekstremalne ciepło - z ich efektywne chłodzenie mechanizm i bardzo niskie wymagania wody. Scimitar oryx głównie żywią się liści - trawy, soczyste rośliny i części roślin, w nocy lub wczesnym rankiem. Urodzeń szczyt od marca do października. Po okresie ciąży 8 do 9 miesięcy, rodzi się jedno cielę, i wkrótce, kobieta odczuwa Rui poporodowej.

w starożytnym Egipcie, scimitar oryx było udomowione i uważa się za ofiary dla bogów i wykorzystywane jako pokarm. Bogatych ludzi w starożytnym Rzymie również hodowane oryx. Stosowanie ich cennych skór rozpoczęła się w epoce średniowiecza. Mit jednorożca może mieć pochodzi z obserwacji rannych scimitar oryx.

Po szeroko rozpowszechniona w Afryce Północnej, teraz to został sklasyfikowany jako wymarły w naturze przez IUCN. One pierwotnie rozpoczął spada z powodu zmian klimatycznych; później zostały one szeroko polować na ich rogi. Dzisiaj, są one hodowane w niewoli.

Nomenklatury to zwierzę przeszła wiele zmian od jego odkrycia w początkach XIX wieku. Po raz pierwszy został opisany przez Oken Lorenz, niemiecki przyrodnik, w 1816 roku jako Oryx algazel. Ale to uznano za niewłaściwe przez Sir John Ellerman (drugi Baronet), polski armator, naturalne historyk i filantrop i Terence Morrison-Scott, brytyjski zoolog i został zastąpiony przez Oryx tao w 1827 roku. W 1827, inny gatunek nazwa leucoryx był używany, ale szybko zasilały synonim Oryks arabski (Oryx leucoryx). Wszystkie te nazwy były szybko zastąpiony przez Oryx dammah dekadę później przez Philipp Jakob Cretzschmar, niemiecki lekarz. Choć najstarszy nazwa Oryx algazel została przywrócona po nazwa leucoryx nie powiodło się, ale w 1951, Ellerman i Morrison Scott sprawę, nazwa nie była odpowiednia. Wreszcie w styczniu 1956 r., International Trust dla nomenklatury Zoologicznej uznane Oryx dammah nazwę naukową, choć wielu dokumenty opublikowane wkrótce po stworzony błąd przy użyciu innych nazw.

Scimitar oryx ma 58 chromosomów. Ma jedną parę dużych submetacentric autosomów i 27 par autosomalny acrocentric. Chromosomów X i Y są największym i najmniejszym acrocentrics. w pierwszym badaniu molekularnym tego gatunku, zaobserwowano różnorodności genetycznej wśród Europejskiej, Ameryki Północnej i niektórych innych grup żyjących w niewoli. Głębokich rozbieżności została oznaczona w sekwencji DNA mitochondrialnego. Rozbieżność szacowany czas wstecz do 2.1 do 2,7 mln lat. Ludności wzrósł około 1,2 0,5 mln lat temu.

w innym badaniu zauważyć genetyczne różnice pomiędzy gatunkami Oryx, karotypes gatunków Oryx - a mianowicie O. gazella gazella, O. g. beisa, O. g. callotis, O. dammah i O. leucoryx - były w porównaniu ze standardowym karotype Bos Taurus. Liczba autosomów w wszystkich karotypes było 58. Chromosomów X i Y zostały zachowane w przypadku pięciu gatunków. O. g. gazella był różni się od innych gatunków Oryx stały 2; 17 centric syntezy, która odzwierciedla, że został geograficznie odizolowane od pozostałych taksonów Oryx i zgadza się z klasyfikacją O. gazella i O. beisa jako odrębny gatunek. Po zakończeniu analizy, stwierdzono, że nie rozwinął jeszcze sterylności w hybrydach (produkowane na krzyżowania gatunków Oryx) i było rentowności.