Kategoria: Science
Created by: Brydzo
Number of Blossarys: 2
Polish (PL) Jurij Gagarin to radziecki astronauta który jako pierwszy człowiek wzbił się w przestrzeń kosmiczną. 12 kwietnia 1961 roku odbył lot na orbicie satelitarnej Ziemi w statku kosmicznym Wostok. Dokonał również niepełnego okrążenia Ziemi w tym statku.
Jurij Gagarin to radziecki astronauta który jako pierwszy człowiek wzbił się w przestrzeń kosmiczną. 12 kwietnia 1961 roku odbył lot na orbicie satelitarnej Ziemi w statku kosmicznym Wostok. Dokonał również niepełnego okrążenia Ziemi w tym statku.
Program Apollo to seria amerykańskich misji których celem było posadzenie człowieka na powierzchni księżyca i jego bezpieczny powrót na Ziemię. Cel ten został zrealizowany w 1969 roku podczas misji Apollo 11. Od tego wydarzenia na powierzchni Księżyca wylądowało w sumie 12 astronautów. Seria misji skończyła się na Apollo 17.
Program Apollo to seria amerykańskich misji których celem było posadzenie człowieka na powierzchni księżyca i jego bezpieczny powrót na Ziemię. Cel ten został zrealizowany w 1969 roku podczas misji Apollo 11. Od tego wydarzenia na powierzchni Księżyca wylądowało w sumie 12 astronautów. Seria misji skończyła się na Apollo 17.
Droga Mleczna to galaktyka spiralna w której znajduje się nasz Układ Słoneczny. Może ona zawierać aż 400 miliardów gwiazd. Nazwa galaktyki wzięła się od rozlanego mleka którym karmiony był mały Herakles w mitologii greckiej.
Droga Mleczna to galaktyka spiralna w której znajduje się nasz Układ Słoneczny. Może ona zawierać aż 400 miliardów gwiazd. Nazwa galaktyki wzięła się od rozlanego mleka którym karmiony był mały Herakles w mitologii greckiej.
Radioteleskop to teleskop wykorzystujący fale radiowe do obserwacji przestrzeni kosmicznej. Radioteleskopy mogą być łączone dzięki czemu więcej niż jeden teleskop może badać jeden punkt kosmosu, dzięki czemu otrzymywany jest obraz o większej rozdzielności i z większą czułością.
Radioteleskop to teleskop wykorzystujący fale radiowe do obserwacji przestrzeni kosmicznej. Radioteleskopy mogą być łączone dzięki czemu więcej niż jeden teleskop może badać jeden punkt kosmosu, dzięki czemu otrzymywany jest obraz o większej rozdzielności i z większą czułością.
Zorza Polarna to zjawisko świetlne powstające na skutek przepływu prądu w jonosferze Ziemi. Zorze zaobserwować można na wysokich szerokościach geograficznych, ale nie tylko, zdarzało się, że zorzę można było zaobserwować na południowej półkuli.
Zorza Polarna to zjawisko świetlne powstające na skutek przepływu prądu w jonosferze Ziemi. Zorze zaobserwować można na wysokich szerokościach geograficznych, ale nie tylko, zdarzało się, że zorzę można było zaobserwować na południowej półkuli.
Valles Marineris jest największym zespołem kanionów w Układzie Słonecznym. Jest on kilkanaście razy większy, dłuższy i głębszy od kanionu w Arizonie. Najprawdopodobniej powstał przez pęknięcie w czasie zastygania planety Mars na której się znajduje.
Valles Marineris jest największym zespołem kanionów w Układzie Słonecznym. Jest on kilkanaście razy większy, dłuższy i głębszy od kanionu w Arizonie. Najprawdopodobniej powstał przez pęknięcie w czasie zastygania planety Mars na której się znajduje.
Pluton to planeta karłowata znajdująca się w naszym Układzie Słonecznym. Od daty odkrycia (1930) do roku 2006 Pluton uznawany był za planetę. Międzynarodowa Unia Astronomiczna odebrała mu ten status po odkryciu wielu innych, mniejszych, obiektów na tle których Pluton nie mógł być uznany za planetę.
Pluton to planeta karłowata znajdująca się w naszym Układzie Słonecznym. Od daty odkrycia (1930) do roku 2006 Pluton uznawany był za planetę. Międzynarodowa Unia Astronomiczna odebrała mu ten status po odkryciu wielu innych, mniejszych, obiektów na tle których Pluton nie mógł być uznany za planetę.
Planeta karłowata, mimo wskazującej na to nazwie, nie jest planetą. Jest to ciało niebieskie pośrednio znajdujące się między zwykłymi planetami a innymi małymi ciałami niebieskimi w Układzie Słonecznym. Najbardziej znaną planetą karłowatą jest Pluton.
Planeta karłowata, mimo wskazującej na to nazwie, nie jest planetą. Jest to ciało niebieskie pośrednio znajdujące się między zwykłymi planetami a innymi małymi ciałami niebieskimi w Układzie Słonecznym. Najbardziej znaną planetą karłowatą jest Pluton.
Io jest jednym z sześćdziesięciu siedmiu księżyców Jowisza, i trzecim co do wielkości. Niezwykłe w tym naturalnym satelicie jest jest aktywność wulkaniczna. Jest to jeden z księżyców galileuszowych co oznacza, że księżyc ten może być obserwowany przez zwykłą lornetkę.
Io jest jednym z sześćdziesięciu siedmiu księżyców Jowisza, i trzecim co do wielkości. Niezwykłe w tym naturalnym satelicie jest jest aktywność wulkaniczna. Jest to jeden z księżyców galileuszowych co oznacza, że księżyc ten może być obserwowany przez zwykłą lornetkę.
Niewidoczna, bądź ciemna lub odwrotna, strona księżyca to niewidoczna z powierzchni Ziemi część księżyca. Ze względu na synchronizację obrotu satelity. Kołysanie się księżyca umożliwia zobaczenie około 20% ciemnej strony, lecz ze względu na ostre kąty rzeźba powierzchni jest mało widoczna.
Niewidoczna, bądź ciemna lub odwrotna, strona księżyca to niewidoczna z powierzchni Ziemi część księżyca. Ze względu na synchronizację obrotu satelity. Kołysanie się księżyca umożliwia zobaczenie około 20% ciemnej strony, lecz ze względu na ostre kąty rzeźba powierzchni jest mało widoczna.
Hinode, lub Solar-B, to japoński satelita badający i obserwujący jednocześnie fotosferę i koronę Słońca. Jego celem naukowym jest obserwacja pola magnetycznego Słońca, podgrzewania korony i jasności Słońca oraz poznanie mechanizmów erupcji plazmy słonecznej. Hinode wystartowała w roku 2002, jego misja ma trwać 3 lata.
Hinode, lub Solar-B, to japoński satelita badający i obserwujący jednocześnie fotosferę i koronę Słońca. Jego celem naukowym jest obserwacja pola magnetycznego Słońca, podgrzewania korony i jasności Słońca oraz poznanie mechanizmów erupcji plazmy słonecznej. Hinode wystartowała w roku 2002, jego misja ma trwać 3 lata.
Warstwa gazu otaczającego Słońce. Ma ona trzy warstwy o różnej temperaturze i gęstości. Atmosfera słoneczna jest jednym z najlepiej poznanych elementów słońca. Większość promieniowania słonecznego pochodzi z najcieńszej warstwy atmosfery - fotosfery. Ponieważ fotosfera jest cienka, wynosi ona około 100km, często jest ona utożsamiana z powierzchnią Słońca.
Warstwa gazu otaczającego Słońce. Ma ona trzy warstwy o różnej temperaturze i gęstości. Atmosfera słoneczna jest jednym z najlepiej poznanych elementów słońca. Większość promieniowania słonecznego pochodzi z najcieńszej warstwy atmosfery - fotosfery. Ponieważ fotosfera jest cienka, wynosi ona około 100km, często jest ona utożsamiana z powierzchnią Słońca.
Burza, lub erupcja, słoneczna to potężne eksplozje mające miejsce w warstwie atmosferycznej Słońca. Obserwowane eksplozje z Ziemi objawiają cię wyrzutem plazmy z powierzchni Słońca. Wydzielane przez wybuchy promieniowanie elektromagnetyczne może doprowadzić do uszkodzenia paneli słonecznych na Ziemi, a także usterki sztucznych satelitów Ziemi.
Burza, lub erupcja, słoneczna to potężne eksplozje mające miejsce w warstwie atmosferycznej Słońca. Obserwowane eksplozje z Ziemi objawiają cię wyrzutem plazmy z powierzchni Słońca. Wydzielane przez wybuchy promieniowanie elektromagnetyczne może doprowadzić do uszkodzenia paneli słonecznych na Ziemi, a także usterki sztucznych satelitów Ziemi.
Intensywne i bardzo szybkie zmiany w polu magnetycznym Ziemi trwające kilka godzin. Zmiany te są efektem koronalnych wyrzutów masy z powierzchni Słońca. Burze magnetyczne zmieniają właściwości fizyczne wiatru słonecznego. Burze magnetyczne mogą prowadzić do uszkodzenia transformatorów wysokiego napięcia na powierzchni Ziemi, skutkiem tego może być globalna katastrofa.
Intensywne i bardzo szybkie zmiany w polu magnetycznym Ziemi trwające kilka godzin. Zmiany te są efektem koronalnych wyrzutów masy z powierzchni Słońca. Burze magnetyczne zmieniają właściwości fizyczne wiatru słonecznego. Burze magnetyczne mogą prowadzić do uszkodzenia transformatorów wysokiego napięcia na powierzchni Ziemi, skutkiem tego może być globalna katastrofa.
Wiatrem słonecznym nazywany strumień cząstek (protonów i elektronów) wydobywający się z korony słońca, a dokładniej z czarnych dziur znajdujących się w tej koronie. Wiatr słoneczny oddziałuje na wszystkie planety w naszym układzie słonecznym.
Wiatrem słonecznym nazywany strumień cząstek (protonów i elektronów) wydobywający się z korony słońca, a dokładniej z czarnych dziur znajdujących się w tej koronie. Wiatr słoneczny oddziałuje na wszystkie planety w naszym układzie słonecznym.
Śmiertelne dla człowieka promieniowanie kosmiczne pochodzi najprawdopodobniej z wybuchów gwiazd. Promieniowanie to składa się głownie z protonów, cząstek alfa i nieznacznej ilości innych cięższych jąder. Dzieli się ono na promieniowanie pierwotne i wtórne. Promieniowanie to zostało odkryte w 1912 roku podczas lotu balonem.
Śmiertelne dla człowieka promieniowanie kosmiczne pochodzi najprawdopodobniej z wybuchów gwiazd. Promieniowanie to składa się głownie z protonów, cząstek alfa i nieznacznej ilości innych cięższych jąder. Dzieli się ono na promieniowanie pierwotne i wtórne. Promieniowanie to zostało odkryte w 1912 roku podczas lotu balonem.
Olympus Mons jest największą górą w naszym układzie słonecznym. Jest to wymarły wulkan, jego wysokość wynosi przynajmniej 21.000 kilometrów. Dla porównania Mount Everest na wysokość 8850 kilometrów.
Olympus Mons jest największą górą w naszym układzie słonecznym. Jest to wymarły wulkan, jego wysokość wynosi przynajmniej 21.000 kilometrów. Dla porównania Mount Everest na wysokość 8850 kilometrów.
Pierścienie Saturna zbudowane są z cząstek lodu, krążą one wokół planety. Dzieli się je na pięć głównych (największych) pierścieni. Mimo że ich szerokość wynosi ponad ćwierć miliona kilometrów, pierścienie te miejscami są grube na jedyne dziesięć metrów.
Pierścienie Saturna zbudowane są z cząstek lodu, krążą one wokół planety. Dzieli się je na pięć głównych (największych) pierścieni. Mimo że ich szerokość wynosi ponad ćwierć miliona kilometrów, pierścienie te miejscami są grube na jedyne dziesięć metrów.
Naturalnego pochodzenia ciało w przestrzeni kosmicznej obiegające planetę. Każdy księżyc jest naturalnym satelitą planety wokół której krąży. Jednak nie każda planeta posiada swojego naturalnego satelitę, dla przykładu Mars nie posiada żadnego, natomiast Pluton posiada pięć.
Naturalnego pochodzenia ciało w przestrzeni kosmicznej obiegające planetę. Każdy księżyc jest naturalnym satelitą planety wokół której krąży. Jednak nie każda planeta posiada swojego naturalnego satelitę, dla przykładu Mars nie posiada żadnego, natomiast Pluton posiada pięć.
By: Brydzo