Kometa Giacobini–Zinner (Oficjalna nazwa: 21 P/Giacobini–Zinner) – kometa krótkookresowa.

Została odkryta przez Michel Giacobini z Nicei (Francja), który zauważył kometa znajdująca się w gwiazdozbiorze Wodnika na 20 grudnia 1900. To był odzyskane fragmenty dwóch później przez Ernst Zinner (z Bamberg, Niemcy) obserwując gwiazdy zmienne w pobliżu Beta Scuti. 23 października 1913.

Podczas jej objawień, Giacobini–Zinner można dotrzeć o wielkości 8, ale w 1946 roku został poddany serii wybuchów, które to jasne jak 5 wielkości. Jest to organ nadrzędny Giacobiniego (znany również jako Draconids).

Giacobini–Zinner był cel International komety Explorer kosmicznego, który przechodził przez jego ogon plazmy na 11 września 1985. Ponadto, urzędnicy japońskiej przestrzeni za przekierowanie Sakigake sondy międzyplanetarne ku 1998 roku spotkanie z Giacobini–Zinner, ale że sonda brakowało mu paliwa na potrzeby manewry, a projekt został porzucony.

Jądro komety jest szacowany na 2.0 kilometrów średnicy.