Wydana w 1995 roku Sabriel jest powieścią fantasy autorstwa Gartha Nixa. Jest częścią pierwszą cyklu „Stare Królestwo”, części następujące po niej to: Lirael i Abhorsen.

Powieść jest umiejscowiona w dwóch sąsiadujących, fikcyjnych krajach: na południu leży Ancelstierre, które technologicznie i społecznie jest zbliżone Anglii z początku XX wieku, na północy leży Stare Królestwo, gdzie istnieje magia a niebezpieczne duchy błąkają się po ziemi — fakt, któremu rząd Ancelstierre zaprzecza, a większość mieszkańców tego kraju nie wierzy. (Żyjący niedaleko granicy znają prawdę, w szczególności, kiedy wiatr wiejący znad Starego Królestwa przypomina o tym). Poczet niebezpiecznych istot obejmuje zarówno martwych bytów zwanych Zmarłymi Pomocnikami, jak i nadprzyrodzone istoty zwane wytworami Wolnej Magii.

Ci żyjący Zmarli są podnoszeni ze swoich grobów przez Nekromantów lub ludzi praktykujących czarną magię, którzy podróżują przez Stare Królestwo lub żyją w okowach Śmierci, wysługując się Sługami. W celu rozwiązania problemu niebezpiecznych, żyjących zmarłych istnieje czarownik noszący miano Abhorsena, który (lub która) zasadniczo jest Nekromantą, a dokładniej jego przeciwieństwem; pozwala on odejść martwym na spoczynek. W czasach Sabriel tym obowiązkiem jest obarczony jej ojciec —Terciel, jego zadaniem jest kontrolowanie niekończących się zastępów zmarłych istot stojących za nieszczęściami w okolicach Muru. Jest to zajęcie niebezpieczne, w szczególności, że krążą pogłoski o nowym złu, które rośnie w siłę.

Kiedy obecny Abhorsen ulega złu, wysyła swoje dzwonki (główne narzędzie nekromancji służące do kontrolowania Zmarłych) oraz miecz do swojej córki Sabriel, która uczy się w szkole w Ancelstierre poza zasięgiem tych, którzy mogliby wykorzystać córkę do zaatakowania jej ojca. Musi ona wrócić do Starego Królestwa, aby uratować swojego ojca i zapobiec powrotowi zła.