Również bardziej precyzyjnie określone jako zagregowane wydatki, jest jednym z kluczowych pojęć wprowadzone przez John Maynard Keynes że jeszcze dziś jest w samym sercu najbardziej makroekonomiczne teorie na temat oznaczanie ogólnego poziomu zatrudnienia (i tym samym poziom dochodu narodowego produkowane) w gospodarce kraju w danym roku. Chociaż okazały się być szereg problemów logicznych i niejasności w dziele analogii, Keynes w oryginalny podstawowe pojęcie było, że "zagregowany popyt" stanowiły rodzaj sumy lub podsumowania wszystkich różnych harmonogramów popytu na wszystkie miliony różnych towarów i usług wyprodukowanych w gospodarce narodowej kraju. w ten sposób Keynes uzasadniony, podobnie jak mikroekonomiczne teoretyk owocnie można przeanalizować związek między różne ilości danego dobra lub usługi, nabywanych przez konsumentów w różnych cenach jednolity rynek za pomocą harmonogramu popytu lub krzywa popytu, teoretyk makroekonomiczne mogą podobnie dobre korzystać zagregowany popyt harmonogram lub krzywej zagregowanego popytu jako środek do analizy relacji między różne możliwe sumy wszystkich towarów i usług zakupione w gospodarce narodowej (mierzony przez ich łącznej wartości pieniężnej w formie oszacowania produktu krajowego jak GNP lub PKB) i ogólnego poziomu cen (mierzony przez pewnego rodzaju kompleksowych indeksu cen raczej tych, których roczne stopy zmian są powszechnie stosowane do pomiaru inflacji). Kiedyś miał burzy mózgów, że jeden może podsumować wszystkie harmonogramy popytu dla poszczególnych towarów w jednym sumy "zagregowany popyt harmonogram," to nie wiele psychicznego skok do Keynes do wniosku, że to może być przydatne najpierw do dzielenia się zagregowanego popytu do niewielkiej liczby harmonogramów "suma częściowa" zagregowany popyt, którego współzależności może pomóc wyjaśnić takie na dużą skalę zjawisk makroekonomicznych w cyklu koniunkturalnego, inflacja, wzrost gospodarczy i tym podobne. Tym samym Keynes wymyślił najbardziej podstawowe idee co jest dzisiaj macroeconomists konwencjonalny system rachunkowości dochodu narodowego, kiedy sformułował swoją tożsamość słynnego zagregowany popyt Y = C + I + G + (X - M) które po prostu oznacza, że jeden kraj zagregowany popyt krajowy produkt (Y) jest zawsze równa całkowitej wymaganiom swoich gospodarstw domowych dla konsumenta towarów i usług (C), oraz całkowitej potrzeb jego firmy dla dóbr inwestycyjnych, (I), a także całkowita wymagania jego różnych agencji rządowych dla towarów i usług (G), plus netto wymagania zagranicznych konsumenci, przedsiębiorstwa i rządy w kraju towarów i usług (eksport minus przywóz).