Mniej lub bardziej regularne wahania lub wave jak wahania tempa wzrostu gospodarczego kraju, dobrze powyżej i poniżej długoterminowy trend na wzrost całkowitej produkcji; wzloty i upadki ogólnej działalności, o czym świadczy przez przepięcia i spadki w PNB i PKB, stopa bezrobocia i ogólnego poziomu cen; wzór i spadkiem recesji (lub depresji) i odzyskiwania. w starszej literaturze ekonomicznej (i jeszcze dzisiaj w brytyjski zwyczaj) termin "handel cyklu" jest często używany jako synonim dla "cyklu koniunkturalnego." Co powoduje, że cykle koniunkturalne był jednym z najgorętszych i najdłuższym systemem teoretycznych debat w ekonomii politycznej. Tam jest sporo umowę na co najmniej niektóre z czynników, które są skojarzone z przemian gospodarczych wysięgniki i popiersia, ale różne szkoły myślenia różnią się znacznie w stosunku masy i przyczynowy priorytet przypisują te różne czynniki. Niektóre szkoły myślenia podkreślić polityki gospodarczej rządu nierówna jako główną przyczynę cykle koniunkturalne, podczas gdy inni widzą polityki gospodarczej rządu, jak klucz wpływa na działanie nawet na cykle koniunkturalne rzekomo wywołane przez nieodłączne cechy gospodarki rynkowej. Prawie wszystkie z tych konkurencyjnych teorii klucz w jeden lub więcej czynników uważa się wpływ rozszerzania się i kurczenia sumy oszczędności ludności i nowych inwestycji kapitałowych, podejmowane przez biznes firmy najbardziej bezpośrednie przyczyny wysięgniki i popiersia w gospodarce większe . John Maynard Keynes wyjaśnienia cyklu koniunkturalnego podkreślił okresowe zmiany w publicznej alokacji ich dochodów między bieżącym wydatków do natychmiastowej konsumpcji i oszczędności w zakresie przyszłego zużycia — co prowadzi do zmiany ogólnego poziomu popytu konsumentów towarów, które z kolei zachęca producentów dóbr konsumentów nieproporcjonalnie aby rozwinąć lub zwinąć zakupów towarów producentów surowców i maszyn (i pracy), mniej lub bardziej wszystkie na raz w odpowiedzi do ulepszenia lub spadki w bieżącej sprzedaży. Keynes uważa, że publiczne zazwyczaj ma tendencję do zapisać zbyt wiele i spożywać zbyt mało, a tym samym ograniczania zagregowanego popytu (całkowita), chyba że rząd kroki od czasu do czasu przez jego polityki fiskalnej na sztucznie wzrost zagregowanego popytu przez wydatków Więcej od towarów i usług, niż trwa od siły nabywczej konsumentów podatków ("Uruchamianie deficytu budżetowego"). Innych niż keynesowskiej teoretyków cyklu koniunkturalnego skupili się na inne czynniki (często psychologiczne) oprócz wzrostu lub spadku ich bieżącej sprzedaży, które wpływają na przedsiębiorców optymizmu czy pesymizmu o przyszłych warunków ekonomicznych (i tym samym plany inwestycji). Jeszcze innych teoretyków podkreślić rolę od czasu do czasu "dostaw wstrząsy"-nagłe i nieoczekiwane zmiany w podaży zasobów kluczowych wynikających z cykli pogodowych, klęsk żywiołowych, konfliktów międzynarodowych, duże zmiany regulacyjne lub podatku przez rząd, itp (na przykład do tworzenia kartelu producentów ropy OPEC.) i ich dwie ogromne fale produkcji uzgodnionych cięć/podwyżek w 1970 roku Joseph Schumpeter teorii "twórczy zniszczenia" podkreśla rolę fale ogromne innowacji (najważniejszych przełomów technologicznych, wprowadzenie najważniejszych nowych produktów, które tworzą zupełnie nowe branże) w wytrącenia poważnych zmian oraz realokacja zasobów stary umiera przemysłu i są zastępowane przez nowe. "Monetarist" teorii cyklu koniunkturalnego analizować wpływ zmian w decyzji władz monetarnych rządu (np. Zarząd Szkół w USA Banking System Rezerwy Federalnej), aby rozwinąć lub zwinąć podaży pieniądza w ich wysiłkach zmierzających do manipulowania krótkoterminowych stóp procentowych i kursów walutowych (często z egoistycznych powodów politycznych). "Podaży" teoretyków cyklu koniunkturalnego raczej podkreślenie wpływu zmian okresowych w polityka podatkowa rządu (zwłaszcza zmian w marginalne stawki opodatkowania na różne formy nakładów inwestycyjnych i dochodu z działalności gospodarczej) jako główne strącającego wysięgniki i popiersia.