"Real ekonomistów nie mówić o konkurencyjności," powiedział Paul Krugman, przestrzegane znacznie ekonomista współczesnej. Real przedsiębiorców i rzeczywistych polityków talk about it, zawsze jednak. Wiele firm zostały poddane savage redukcji do pozostania konkurencyjnym i rządy utworzyły licznych komitetów zbadanie jak wyostrzyć wyników gospodarczych ich krajów. Mr. Krugman sprzeciw był nie do wykorzystania długoterminowej konkurencyjności przez przedsiębiorstwa, które często mają konkurentów, które muszą pokonali, ale do stosowania jej w odniesieniu do krajów. w najlepszym razie, jest bez znaczenia słowa po zastosowaniu do gospodarek narodowych; w najgorszym zachęca protekcjonizmu. Krajów, twierdził on, nie konkurują w taki sam sposób jak spółki. Po dwa przedsiębiorstwa konkurują, jeden na zysk jest drugiej strony straty, handlu międzynarodowego, Mr. Krugman argumentował, nie jest grą o sumie – zero: podczas dwóch krajów konkurowania poprzez handel obaj wygrać. Środki krajowe konkurencyjności jeszcze nie są kompletne żadnego znaczenia. Kraju przyszły dobrobyt zależy od jego wzrostu wydajności, które mogą mieć wpływ na polityki rządu. Krajów konkurować w, by wybrać polityka wspierania wyższego poziomu życia. Nawet tak, koncepcyjne i trudności pomiaru oznacza, że coraz większa liczba indeksów określającą siebie jako porównanie konkurencyjności różnych krajów prawdopodobnie powinny być pobierane z dużych pinch soli.