W językoznawstwie intonacji jest zmiana skoku podczas mówienia. Intonacji i naprężenia są dwa główne elementy metrum językowej. Wiele języki używają skoku syntaktycznie, na przykład aby przekazać niespodzianka i Ironia lub zmienić oświadczenie do pytania. Takie języki są nazywane intonacji językach. Języku angielskim i francuskim są dobrze znane przykłady. Niektóre języki używają skoku do odróżnienia wyrazy; są one znane jako języki tonów. Thai i Hausa są przykłady. Półprodukt stanowisko jest zajęte przez języki z motywem tonów programu word, na przykład norweskim lub japoński. Rising intonacji oznacza skoku podwyżki głos w czasie; spadającymi intonacji oznacza, że plamka zmniejsza się z czasem. Zanurzenie intonacji spadnie i następnie wzrasta, peaking intonacji wzrasta, a następnie spada. Klasyczny przykład intonacji jest rozróżnienie pytanie oświadczenie. Na przykład, gmina amerykańskiego angielskiego, jak bardzo wielu językach (Hirst & DiCristo, eds. 1998), ma rosnące intonacji echa lub deklaracyjne pytania (znalazł ją na ulicy?) i spadającymi intonacji wh pytania (gdzie on go znaleźć?) i sprawozdań (znalazł ją na ulicy.). Pytania tak lub nie (czy on go znaleźć na ulicy?) często mają rosnące koniec, ale nie zawsze. The Chickasaw język ma przeciwnych wzorzec, rising przy sporządzaniu sprawozdań i objętych pytania.