Kometa Grigg–Skjellerup (formalnie wyznaczony 26 P/Grigg–Skjellerup) – kometa okresowa.

Odkryto w 1902 roku przez John Grigg Nowej Zelandii, a odnaleziony w jego kolejnym wygląd w 1922 roku przez John Francis Skjellerup Australii następnie mieszka i pracuje około dwóch dekad w Republice Południowej Afryki, gdzie był członkiem-założycielem Towarzystwa Astronomicznego Południowej Afryki.

W 1987 roku, opóźnieniem została odkryta przez Ľubor Kresák że kometa miała zaobserwowano w 1808 roku, jak również przez Jean-Louis Pons.

Komety często poniósł grawitacyjne oddziaływanie Jowisza, który zmienił jego orbity znacznie. Na przykład jej Mimośród zmienił się z 0.77 AU w 1725 do 0,89 AU w 1922 do 0,99 AU w 1977 i do 1.12 AU w 1999 roku.

o swoich ostatnich perihelion tak blisko do orbity Ziemi wykonane ono łatwy cel do osiągnięcia Giotto misji (Sonda) w 1992 roku, którego głównym zadaniem było Komety Halleya. Giotto miał najbliższe podejście do Grigg–Skjellerup 200 km, znacznie bliżej niż jego podejście do Komety Halleya, ale był w stanie uzyskać obrazy, jak jego aparat fotograficzny został zniszczony w czasie spotkanie Halley w 1986 roku.

W 1972 r. kometa została odkryta do produkcji Meteorów, Pi Puppids i jego obecnej orbicie sprawia, że szczyt w okolicy: 23 kwietnia, dla obserwatorów na południowej półkuli, najlepiej widać gdy kometa znajduje się w pobliżu perihelion.Powrót

2002 (oczekiwane perihelion wokół dnia 8 października 2002 r.) był bardzo niekorzystny i zostały zgłoszone nie uwagi.

Jądro komety szacuje się 2,6 km średnicy