Kwestię dobrostanu zwierząt poruszono po raz pierwszy w ustawodawstwie w 1974 roku. Wymagania w tym zakresie zostały potwierdzone w szczególności w dodatkowy Protokół dołączony do Traktatu z Amsterdamu (1997). "Protokół w sprawie ochrony i dobrostanu zwierząt" ustanawia nowe przepisy dotyczące działań UE w tej dziedzinie. Oficjalnie uznaje, że zwierzęta są istotami czującymi i zobowiązuje instytucje europejskie w pełni uwzględniać wymogi dobrostanu zwierząt przy formułowaniu i wdrażaniu wspólnej polityki.

Europejskiego prawodawstwa w dziedzinie dobrostanu zwierząt ma ratować zwierzęta z każdego niepotrzebnego cierpienia w trzech głównych obszarach: rolnictwa, transportu i uboju. Jest to niezbędne do podjęcia działania w tych dziedzinach, nie tylko ze względów etycznych i moralnych, ale także dla zdrowia zwierząt i jakości środków spożywczych. w ramach kompleksowej strategii dotyczącej bezpieczeństwa żywności, inne polityki wspólnotowe (rolnictwa, transportu, rynek wewnętrzny i badań) również mają obowiązek brać pod uwagę tę konieczność.

We współpracy z właściwymi władzami Państw Członkowskich, żywności i Wydział weterynarii (FVO) przeprowadza kontrole na miejscu w celu zapewnienia zgodności z prawodawstwem wspólnotowym. Swoją rolę od czasu rozszerzenia UE wzrosła do 27 państw członkowskich.